استایلینگ چیست؟

استایلینگ از واژه “style” به معنای سبک و روش گرفته شده که طراحی و شخصیت دادن به شخص، برند، رویداد، کالکشن، کت واک، مجله یا برنامه تلویزیونی را شامل می گردد.
استایلیست فردی می باشد که شغل این شخص استایلینگ می باشد و می توان گفت: همان کارگردان هنری مد خواهد بود، شخصی که کار آن هدایت مد در یک مسیر مشخص و معنادار می باشد. این شخص باید قادر باشد عناصر یک سبک را به خوبی در کنار هم مونتاژ نماید و در نهایت به ایده آل ترین حالت ممکن دست پیدا نماید. او شخصی مهم در فرآیند خلق تصویر تلقی خواهد شد که به هیچ دیدگاه خاصی وابسته نمی باشد.
استایلیست فردی می باشد که تفکرش مبتنی بر دموکراسی می باشد زیرا باید معتقد باشد: یک نوع اندام ایده آل وجود ندارد و هر فردی دارای هویتی منحصر به خود است و آن را از طریق استایل خود به معرض نمایش گذارد. به زبان ساده می توان گفت که مسئول انتخاب لباس و ظاهر کلی اشخاص می باشد.
استایلینگ در عین حال که بیانگر نوعی دموکراسی می باشد، نوعی بار اشرافی و تجملاتی را هم با خود به همراه خواهد داشت، زیرا فرق بسیار زیادی می باشد بین اشخاصی که لباس هایشان را بر تنشان چیدمان می نمایندو افرادی که فقط صرفا لباس می پوشند.

استایلیست موفق می داند که تنها مهارت عملی او مورد ارزیابی خلاصه، بلکه ایده ها و نگرش و سلیقه شخصی و ذوق هنری و خلاقانه او نیز در هر اثری که خلق می نماید دارای اهمیت می باشد. یک استایلیست قادر است تا کارهای چالش برانگیزی انجام دهد که در حال حاضر نیز بسیار رایج می باشد نظیر پوشیدن لباس زیر بر روی لباس رو، نشان دادن زنان در لباس رسمی کاملا مردانه و بالعکس پوشاندن کفش کاملا زنانه با پاشنه هایی باریک و بلند به پای مردان با تیپ و استایل های کاملا مردانه و حتی استفاده از لباس ورزشی به عنوان لباس رسمی برای مردان، نظیر پوشیدن کتانی کاملا اسپورت و ورزشی با کت و شلوار مردانه و در نهایت ایده پوشاندن کامل صورت که کاملا هویت شخص را مخفی می نماید که همین جسارت استایلیست ها باعث به وجود آمدن سبک و روشی در ارائه آثار و کت واک ها می گردد به نام Faceless fashion، که برند های گوناگونی در کت واک هایشان از این ایده استفاده می نمایند.

• تاریخ هنر و تاریخ لباس را بدانند.
• گرایش و سبک های مد و لباس را بلد باشند.
• علم رنگ شناسی، فرم شناسی، اندام شناسی و تدابیر خط و رنگ را داشته باشد.
•  آگاهی کافی در مورد واژه های اصلی مبحث مد و لباس را داشته باشد.
• اطلاعات کافی در مورد  نوع پارچه: پشمی، کتان، پلی استر، استات…. /انواع چاپ: دیجیتال، سیلک اسکرین، روتاری و… /انواع یقه، شلوار، دامن، بلوز، پیراهن، آستین،…. /لوازم جانبی: انواع کلاه، دستمال گردن، کراوات، عینک، کیف، کفش، تزئینات مو و انواع گل سرها… داشته باشد.
• فهم درستی از مسائلی نظیر نور، مکان، انعکاس نور، رنگ، بافت دارا باشد.
• زبان بدن را بلد باشند.
• اطلاعات خود را در زمینه فیلم، تلویزیون، ادبیات، جامعه شناسی، زیبایی شناسی و… بالا ببرند.
• هوش و خلاقیت خود را خارج از منافع فردی خود با استفاده از انواع تصاویر و مطبوعات بالا ببرند.
• دارای قلمی روان و گویا باشند واز مهارت های نویسندگی و انتقادی آگاه باشند.

در کل او باید بتواند خوب ببیند و خوب تحلیل نماید و عالی به اجرا رساند.

انواع استایلینگ چیست؟

 به صورت کلی استایلینگ را می توانیم به سه دسته کلی تقسیم بندی نمائیم:

1. استایلینگ شخصی: با چیدمان لباس و لوازم جانبی در کنار هم شخصیت شخص پیش از اینکه حرفی بزند و خود را معرفی نماید به تصویر کشیده خواهد شد. در این نوع از استایلینگ، استایلیست به مشتری خود کمک می نماید که اعتماد به نفس بیشتری کسب نماید و برای خود یک استایل شخصی با توجه به همه ی عوامل نظیر سن، شغل، ایدئولوژی، فرم بدن و… بدست آورد. او باید از آرمان ها و خواسته های مشتری اگاه باشد و همه ی این اطلاعات را برای رسیدن به یک استایل خوب و ماندگار پردازش نماید. یک استایلیست نباید با انتخاب استایل برای مشتری خود باعث گردد شخص تصویر دلخواهی که دیگران دوست دارند از او ببینند را داشته باشد و برای او شخصیتی  به جز چیزی که هست را بسازد بلکه باید هویت شخص  مطابق با شخصیت او در استایلش نمایانگر سازد، نه چیزی که دوست دارد باشد.

او در ملاقات با مشتری خود باید نکات زیر را مد نظر قرار خواهد داد:
سبک زندگی/ بودجه/ فرم بدن و سن/ حذف برخی از لباس ها

به عنوان نمونه: اگر لاکچری بودن مد می گردد او باید هویت برندی که تصمیم دارد تا برایش تبلیغ نماید و مخاطبانش را بشناسد که بداند استفاده از لاکچری بودن برای آن برند تبلیغ محسوب خواهد شد یا ضد تبلیغ می باشد.