هنر، آنچه را طبیعت از تکمیل آن ناتوان است کامل می‌کند. (ارسطو)

شاید به نظر عجیب برسد اما هیچ تعریف دقیقی از هنر وجود ندارد که همه آن را قبول کرده باشند. اگرچه عموما آن را برای توصیف زیبایی یا مهارتی به کار می ‌برند که بازدهی زیبایی‌ شناختی دارد، اما با این ‌همه در اصل خط روشنی بین قطعه‌ ی یکّه‌ ی پیکره‌ ای دست ‌ساخت و یک شیء تولید انبوه‌ شده اما از نظر بصری جذاب وجود ندارد. شاید بگوییم که هنر مستلزم اندیشه است، نوعی انگیزه‌ ی خلاق. اما خود این حرف سوال ‌برانگیز است: مثلاً، به چه قدر اندیشه نیاز است؟ اگر کسی روی بوم رنگ بپاشد، به این امید که با این عمل یک اثر هنری خلق کند، آیا از حاصل کار او خود به خود هنر ساخته می‌ شود؟

هنر یک فعالیت جهانی است که گروه بزرگی از رشته‌ های گوناگون را در بر می‌گیرد، دلیل این امر دامنه ‌ی وسیعی از کلمات و عباراتی است که برای فرم‌ های گوناگون آن ساخته و پرداخته شده است. این ‌ها یکی دو نمونه از این چنین عبارت ‌هاست: هنرهای زیبا، هنرهای ادبی، هنرهای بصری، هنرهای تزیینی، هنرهای کاربردی، طراحی، هنرهای اجرایی، و مانند این‌ها.

عمیق ‌تر که بشویم، خیلی از مقولات تخصصی، بنا به مواد به کار برده شده طبقه ‌بندی می‌ شوند، مانند سیاه‌ قلم، نقاشی، پیکرتراشی ( از جمله، هنر سفالگری یا هنر سرامیک )، هنر شیشه ‌گری، هنر فلز یا فلزکاری، تذهیب مخطوطات دینی، عکاسی، انیمیشن و مانند این ‌ها.

دسته ‌های کوچک ‌تر نیز شامل این هنرها می شوند: نقاشی رنگ روغن، آبرنگ، آکریلیک؛ پیکرتراشی از مفرغ، سنگ، چوب، چینی؛ و نمونه های دیگر.

علاوه بر این دسته بندی ها، زیر شاخه ‌های دیگر شامل دسته‌ بندی‌ های ژانری است، مثل روایی، پُرتره، آثاری از نقاشی زندگی روزمره (نقاشی ژانر)، منظره، طبیعت بی‌جان.

از این گذشته، تمام شکل‌های نوِ هنر در طی قرن بیستم پدید آمده ‌اند، مثل اسمبلاژ (assemblage)، مفهوم‌ گرایی (conceptualism)، کُلاژ (collage)، کارهای [هنر] خاک، اینستالیشن (installation: چینش)، گرافیتی (graffiti: دیوارنقش)، و ویدئو (آرت)، همین‌طور جنبش گسترده‌ی مفهوم‌ گرا که ارزش ذاتی یک « اثر هنری » ابژکتیو / عینی را به چالش می‌ گیرد.

هنر سنتی و معاصر فعالیت ‌های متعددی را در بر می‌ گیرد: معماری، موسیقی، اُپرا، تئاتر، رقص، نقاشی، پیکرتراشی، تصویرگری، طراحی، کارتون، پرینت یا چاپ‌ سازی، سرامیک، شیشه‌ نگاری، عکاسی، اینستالیشِن (چینش)، ویدئو، فیلم و فیلم‌ سازی از این جمله ‌اند.

عموما به همه‌ ی این فعالیت ‌ها نام « هنرها » می‌ دهند و عموما آن ‌ها را در چند مقوله‌ ی همپوش طبقه ‌بندی می ‌کنند، مثل [هنرهای] زیبا، بصری، تجسمی، تزیینی، کاربردی، و اجرایی.

از آنچه گفته شد می‌ توان فهمید که جهان هنر، وجودی بسیار پیچیده است و این پیچیدگی نه فقط ناشی از کثرت فرم‌ ها و انواع آن است، بلکه ریشه ‌های تاریخی و فرهنگی آن نیز در این امر نقش دارد. از این ‌رو یک تعریف ساده، یا حتی یک اجماع گسترده در باب آنچه می‌ توان برچسب هنر به آن زد، احتمالا بسیار فرّار خواهد بود.

بعد از پایان دوره مدرک مجتمع فنی تهران، معتبرترین مدرک دو زبانه ی کشور، به شما اعطا خواهد شد.

باعث خوشحالی و افتخار است که مثل همیشه در کنار ما هستید.

دوره های آموزشی دپارتمان هنر و گرافیک

در مسیر پیشرفت، با افتخار در کنارتان هستیم