ظاهر و تناسب يك لباس بسيار وابسته به فرآيند است، الگوسازي يكي از مراحل ابتدايي توليد پوشاك است. اين كار مهارتي است كه طي قرن ها به يك فرآيند فني ماهرانه تكامل پیدا کرده است. در دنیای امروزی، ابزارهاي الگوسازي با دقت زيادي طراحي مي شوند تا به سرعت وظايف تكراري وقت گير را انجام دهند، آن ها به شركت هاي پوشاك اين امكان را مي دهند تا پاسخگوي دنياي پرسرعت مد باشند. با پیشرفت تکنولوژی امروزه برنامه هاي نرم افزاري پيشرفته براي الگوسازي مورد استفاده قرار مي گيرند.

 

برگزاری دوره های آموزش طراحی لباس در مجتمع فنی تهران.

فهرست مطلب

تاريخچه الگوسازي

تا پیش از انقلاب صنعتي، هنر الگوسازي بسيار مورد احترام بود. خياط ها از اندازه هاي مشتريان خود براي سفارشي دوختن لباس ها استفاده مي كردند. لباس هايي كه توسط خياط ها دوخته مي شد، دقيق و داراي جزئيات بودند و صرفا به افراد خيلي ثروتمند تعلق مي گرفت. اما با شروع انقلاب صنعتي، الگو هاي استاندارد شده براي موفقيت لباس هاي پيش دوخته ضروري بودند.
تلاش هاي اوليه براي ايجاد الگوهاي استاندارد منجر به توليد لباس هاي نامتناسب و با جزئيات كم شد. كت و شلوارهاي مردانه، جعبه مانند، ساده و بدقواره بودند. پس از انجام آزمايشات طولاني و تعيين اندازه استاندارد، الگوسازي يك تغيير موفق از
سفارشي سازي به استانداردسازي را عملي كرد.

الگوها مي توانند توسط يك فرآيند دوبعدي ويا سه بعدي ايجاد شوند. اغلب تركيبي از روش ها براي ايجاد الگو استفاده مي شود. الگوي تخت، نقشه نخكشي و مهندسي معكوس از جمله پرکاربردترین روش هاي الگوسازي دوبعدي می باشند.

در روش تخت، يك الگو از الگوي پايه موجود به نام شيب دهنده يا بلوك توليد مي شود. يك شيب دهنده نوعي الگو است كه هيچگونه هزينه مربوط به درز يا خطوط سبك را ندارد. از طريق يك شيب دهنده، سبك هاي بيشماري از لباس را مي توان توليد كرد. طراحان الگو با اضافه كردن جزئيات طراحي مانند يقه، جيب و چين ها، سبكي جديد ايجاد مي كنند. روش الگوسازي تخت به دليل اينكه سريع و دقيق است، در بازار پوشاك پيشدوخته به صورت متعددی مورد استفاده قرار ميگيرد.

در روش نقشه نخكشي، الگوها به طور مستقيم از اندازه هاي گرفته شده از يك پوشاك از قبل موجود، يك فرد يا شكل بدن ايجاد مي شوند. با استفاده از اندازه هاي جمع آوري شده، الگو مستقيماً بر روي كاغذ كشيده مي شود. از مهندسي معكوس گاهي به عنوان فرآيند واسازي پوشاك يا يك لباس تقليدي نيز ياد مي شود. در فرآيند مهندسي معكوس، الگوها از پوشاك موجود ساخته مي شوند. اين پوشاك از هم باز شده، تحليل شده و قطعات الگو ساخته مي شوند. طی پروسه ايجاد الگوي سه بعدي، قطعات الگو از طريق يك شكل سه بعدي توليد مي شوند. شكل دهي يكي از قديمي ترين روش هايي است كه براي توليد يك الگو مورد استفاده قرار مي گيرد.

در فرآيند شكل دهي سنتي، يك پوشاك با قالبسازي، برش و چسباندن پارچه به يك مانكن يا فرد توليد مي شود. خطوط سبك
و جزئيات ساختار پارچه با دقت مشخص شده و برداشته مي شوند. قطعات پارچه اي با توجه به جزئيات ساختار و سبك توليد
مي شوند.

سپس قطعات پارچه بر روي كاغذ الگو به صورت صاف گذاشته شده و ترسيم مي شوند. اين الگو با اضافه كردن علائم جهت دار
مانند خطوط دانه اي، شكاف ها، سوراخ هاي دكمه، درز مناسب و لبه هاي كناري و سجاف به شکل كامل در مي آيد. شكل دهي به ويژه در تهيه سبك هاي ظريف و حساس پوشاك يا استفاده از پارچه غيرمعمول مفيد است.

كامپيوترها از اوايل دهه ١٩٨٠ توسط شركت هاي پوشاك مورد استفاده قرار گرفته اند. سيستم هاي طراحي الگو
PDS ابزارهاي ارزشمندي براي طراح الگو تبديل شده اند و به كارهاي تكراري مربوط به الگوسازي كمك مي كنند. سيستم هاي PDS قادر به ذخيره مقدار خارقالعاده اي از داده ها هستند كه مي توانند به سرعت بازيابي، اصلاح و دوباره بايگاني شوند.

با استفاده از يك موس يا قلم حكاكي، طراحان الگو قادر به افزودن سريع جزئيات سبك و ايجاد تغييرات هستند. PDS مزایای زيادي دارد كه سرعت، دقت، و سهولت انتقال داده ها برخي از بديهي ترين آن ها ميباشند. در شرايط رقابتي امروز، شركت هاي نرم افزاري روي تقاضاي رو به رشد توليدكننده هاي پوشاك متمركز شده اند.

توانايي توليد انبوه الگوهاي سفارشي با توجه به شكل منحصربه فرد بدن هر شخص ميتواند مزاياي فوقالعاده اي براي مشتري،
خرده فروش، و توليد كننده پوشاك داشته باشد. صنعت نساجي به تحقيق در اين زمينه هيجان انگيز با هدف ارائه ي خدمات
بلندمدت و كارآيي بهتر به مشتري ادامه ميدهد. صنعت پوشاك به شدت پرشتاب و رقابتي است، شركت هاي نرم افزاري نوآور همچنان به بهبود سيستم هاي طراحي الگوي خود ادامه مي دهند تا شركت هاي پوشاك بتوانند به مشتريان خود خدمات بهتري ارائه دهند.

تحقيقات كنوني بر روي ايجاد الگوهايي متمركز شده اند كه پوشاك متناسب تر و ابزار تصويرسازي سه بعدي توليد ميكنند تا به
سبك تركيب بندي خوب كمك نمايند. با پيشرفت هاي تكنولوژيكي مداوم و تحقيقات مستمر، شركت هاي نرم افزاري الگوسازي
همچنان به رفع نيازهاي مشتريان خود ادامه مي دهند.

برای شرکت در دوره های آموزش طراحی لباس مجتمع فنی تهران برروی ثبت نام کلیک فرمایید.

فرآيند ايجاد الگو

درجه بندي الگو، مقياسگذاري يك الگو در ابعاد مختلف است كه به وسيله افزايش نقاط مهم يك الگو به اندازههاي كوچكتر يا
بزرگتر انجام مي شود. هنگامي كه يك طراح، طراحي از يك لباس را تكميل كرد، آن طرح به يك الگوي نمونه تبديل مي شود. ايجاد الگو فرآيند خلق تمام قطعات با اندازه درست مورد نياز براي ساخت يك لباس كامل است. جالب است بدانید براي بسياري از توليدكنندگان كوچك، ايجاد الگو هنوز روي كاغذ انجام مي شود، زيرا هزينه سيستم هاي كامپيوتري بسیار گران است.

طراح الگو ممكن است از يكي از روش هاي زير براي ايجاد الگوي نمونه استفاده كند. او ممكن است با استفاده از قواعد هندسي با اصلاح يا تغيير دادن قطعات الگوي موجود، يك الگوي جديد را درست كند. او ممكن است طرحي را ترجمه و يا تبديل كند كه شكل دهي شده است و با تبديل شكل بخش هاي پوشاك شكل دهي شده به قطعات الگوي كاغذي به دوخت و شكل دادن لباس مبادرت مي ورزد.

از طرف ديگر، او ممكن است تكه هاي پارچه كتاني را بر روي لباسي كه كپي مي شود، بچسباند و گچ خياطي را بر روي درزها و پنس ها بمالد و يك مالش پارچه كتاني ايجاد كند. سپس از علائم گچ براي ايجاد الگوي كاغذ تخت استفاده مي نمايد. از اين الگوي اوليه، يك لباس نمونه توليد مي شود. فرآيند نمونه برداري به طراح اجازه مي دهد تا هرگونه مشكل ذاتي در تبديل
يك طرح يك بعدي به يك لباس دوبعدي را اصلاح كند؛ اين كار تضمين مي كند كه مشخصات طراحي پارچه دقيق است و
فرصتي براي تشخيص مشكلات بالقوه توليد يك طرح را فراهم ميكند.

هنگامي كه نمونه ايجاد شد، توليدكننده يك دسته از نسخه ها را براي نيروي فروش خود براي تست بازار توليد مي كند. اگر آن ها فروش خوبي داشته باشند، پوشاك با حجم بيشتري توليد مي شود. اگرچه بسياري از شركت ها هنوز الگوها را دستي ايجاد مي كنند، اما توليد كنندگان بزرگتر، الگو هاي توليد را با استفاده از نرم افزار CAD برروي يك كامپيوتر ايجاد مي نمايند. سيستم هاي ديگري نيز پیشرفته شده اند كه به طراحان الگو اين اجازه را مي دهند تا الگوها را به صورت دستي با استفاده از يك ميز حساس با اندازه طبيعي و يك قلم حكاكي متصل به يك كامپيوتر ايجاد كنند.

همانطور كه طراح الگو نقاط را با قلم حكاكي مشخص مي كند، قطعات الگو به طور خودكار وارد سيستم CAD می شوند که در آنجا مي توانند بلافاصله براي درجه بندي و نشان گذاری قابل دسترسي باشند. اگرچه الگوسازي به طور فزاينده اي كامپيوتري شده است، اما طراحان الگو هنوز بايد روش دستي را ياد بگيرند، زيرا ايجاد الگوهاي ساخت به صورت دستي سبب توليد پيشرفته پوشاك مي شود، دانشي كه هنوز نمي تواند با كامپيوتر جايگزين شود.

دوره آموزش نرم افزار ایتبس در مجتمع فنی تهران